ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΣΚΕ 27 - 10 - 2011
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ
ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΚΟΥΛΟΥ
ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΚΟΥΛΟΥ
Σύντροφοι, καλησπέρα. Ξεκινώντας θα ήθελα να σας ενημερώσω για το πιο πρόσφατο χρονικά γεγονός και συγκεκριμένα τη χθεσινή συνάντησή μας με τον υπουργό μεταφορών υποδομών και δικτύων.
Σε αυτή τη συνάντηση βρεθήκαμε ο πρόεδρος και γραμματέας του σωματείου τεχνικών Ραυτόπουλος και Κουλούρης, ο γραμματέας του τομέα κίνησης και πρόεδρος του Συνδικάτου Λιαγούρης και εγώ. Η θέση μου σαν γραμματέα της παράταξης ήταν ξεκάθαρη και για εμάς μία εφεδρεία ίσον ιδιωτικοποίηση.
Σε αυτή τη συνάντηση βρεθήκαμε ο πρόεδρος και γραμματέας του σωματείου τεχνικών Ραυτόπουλος και Κουλούρης, ο γραμματέας του τομέα κίνησης και πρόεδρος του Συνδικάτου Λιαγούρης και εγώ. Η θέση μου σαν γραμματέα της παράταξης ήταν ξεκάθαρη και για εμάς μία εφεδρεία ίσον ιδιωτικοποίηση.
Θέλω να καταγγείλω την πρακτική και τη λειτουργία του διασυντονιστικού. Συμβαίνει το φαινόμενο, άλλα να αποφασίζουμε εκεί και άλλα να γίνονται μετά. Με πρόσφατο την εξάωρη στάση του ΗΣΑΠ, ενώ είχε αποφασιστεί 24ωρη. Καταγγέλλω πως συνδικαλιστές του ΜΕΤΡΟ κάνουν χρήση κανονικής ή αιμοδοτικής άδειας κατά τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με εκπροσώπους του ΗΛΠΑΛ. Για ποιο συντονιστικό μιλάμε λοιπόν;
Κάνω πρόταση από αυτό το βήμα, για ένα Συνδικάτο στο οποίο θα συμμετέχουν όλα τα σωματεία της ΟΣΥ. Δεν μιλώ για ομοσπονδία. Είμαι ξεκάθαρος. Σωματεία τεχνικών, διοικητικών της ΕΘΕΛ και όλα τα σωματεία του ΗΛΠΑΛ.
Ακούγονται πολύ τις τελευταίες ημέρες φωνές για αυτοδιαχείριση ακόμα και από μέλη της παράταξης. Βοηθάμε άλλες φωνές με αυτό τον τρόπο, φωνές σαν της ΔΑΚΕ που άλλο στόχο έχουν.
Παλέψαμε τόσο καιρό τον 3920, οδηγήσαμε τον κλάδο σε ένα δημοψήφισμα για στοχευμένες δράσεις και κατηγορηθήκαμε γι αυτό. Τώρα άλλες παρατάξεις μιλούν για στοχευμένες δράσεις. Τελικά ποιο ήταν το λάθος μας;
Θέμα 1ο. Ο διαχρονικός μας ρόλος.
Για την παράταξη αρχίζει μία νέα διαπραγμάτευση για το ενιαίο μισθολόγιο και τον τρόπο εφαρμογής του. Θεωρώ πως μπορούμε και πρέπει να πάμε στη διαπραγμάτευση. Πάντα η παράταξη πάλευε. Απαγορεύεται για εμάς η φυγομαχία. Ποτέ μια μάχη δε χάνεται από την αρχή της. Πάνω σ’ αυτή τη λογική λοιπόν, ξεκινήσαμε να παλεύουμε πριν από 15 ημέρες, μία τροπολογία και απαιτούσαμε να κατατεθεί πριν ψηφισθεί το πολυνομοσχέδιο και θα αφορούσε την εξαίρεση των αστικών συγκοινωνιών από αυτό. Κάναμε συναντήσεις πολλές, σε υπουργεία και με το Ρέππα, και με το Ραγκούση και με το Βενιζέλο. Ακόμα και μέσα στη βουλή την ημέρα που θα ψηφιζόταν. Τελικά δεν έγινε δυνατό να εξαιρεθούμε μέσα από αυτή τη διαδικασία. Εμείς όμως την προσπάθεια την κάναμε. Άλλων οι προσπάθειες ήταν ποιος θα πυροδοτήσει περισσότερο τις απεργίες και σταματούσαν εκεί. Ο ρόλος όμως ο δικός μας ποτέ δεν ήταν αυτός και πιστεύω ότι ποτέ δεν θα είναι και στη συνέχεια. Δε χάνεις τίποτα ποτέ με το διάλογο. Ο οποίος διάλογος έχει δύο αποτελέσματα. Ή θα κερδίσεις ή θα χάσεις. Έχεις όμως την ηρεμία – τη γαλήνη της ψυχής όπως λέω εγώ – ότι διαπραγματεύτηκες και προσπάθησες μέχρι την τελευταία στιγμή, να σώσεις και τη θέση εργασίας και το μισθολόγιο των συναδέλφων. Αυτή είναι η αποστολή της παράταξης.
Θέμα 2ο. Σαφής διαχωρισμός.
Κυκλοφορεί πολύ ευρέως κάτω και γίνεται αποδεκτό δυστυχώς και από μέλη της παράταξης, πως επειδή το ΔΝΤ ή επειδή η κυβέρνηση παίρνουν κάποια μέτρα, γι αυτά ευθύνεται η παράταξη και εγώ προσωπικά ο ίδιος έχω γίνει από πρόεδρος της κυβέρνησης, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, υπουργός οικονομικών, ΔΝΤ και όλα τα υπόλοιπα. Ξεχωρίζουμε δύο πράγματα. Είμαστε αυτόνομη παράταξη στο χώρο και είμαστε συνδικαλιστική παράταξη. Πρώτος στόχος για εμάς είναι ο συνάδελφος και αυτός που εκπροσωπούμε. Όλα τα υπόλοιπα είναι για κατανάλωση κάτω στο χώρο, γιατί για εμένα προσωπικά, υπάρχει μέσα σ’ αυτό το 17μελές, ένα μπάχαλο. Και όταν μιλάω για μπάχαλο, το λέω με κάθε ειλικρίνεια της κουβέντας. Δεν υπάρχουν προτάσεις. Ακόμα και να υπάρξει, δεν ξέρουν να τη συντάξουν. Αν επιστρέψει η Ν.Δ, μπορεί να ξανακαλέσουν κάποιο στέλεχός μας. Πάντα κάποιος από εμάς πρέπει να συμμετέχει σ’ αυτά. Υπάρχουν απίστευτες προτάσεις στα Δ.Σ, όπως ότι για να κάνουμε Γ.Σ θα πρέπει να δίνουμε 10 € σε κάθε εργαζόμενο για να έρχεται σ’ αυτήν. Δεν είναι σοβαροί αυτοί οι άνθρωποι που εκπροσωπούν ένα σεβαστό κομμάτι συναδέλφων μας.
Θέμα 3ο . Η τακτική μας.
Κατηγορούμαστε από κάποιους, πως η τακτική της παράταξης ήταν λανθασμένη. Εδώ ευθύνη έχουμε όλοι. Εδώ τώρα δεν μας παίρνει για απώλειες. Το έχω ξαναπεί αυτό. Η λειτουργία της παράταξης από την πρώτη ημέρα που ανέλαβα δεν ήταν one man show. Υπάρχουν προτάσεις από τις συντονιστικές που γίνονται πράξη, υπάρχουν προτάσεις από τους απλούς συντρόφους που τις ακούω, ο Παναγιώτης ο Κατσιάδας είναι υπεύθυνος να μιλάει με τις οργανώσεις και τους γραμματείς. Να ξέρετε ένα πράγμα. Κρίνετε λάθος τα πράγματα, γιατί αυτή την εποχή, δεν υπάρχει μία κοινωνική ηρεμία που θα έφερνε και συνδικαλιστική ηρεμία. Τα γεγονότα εξελίσσονται τόσο γρήγορα, που δεν τα προλαβαίνουμε. Ξεκινήσαμε το Σεπτέμβρη, να μιλήσουμε για τη Σ.Σ.Ε και ξαφνικά στην πορεία των διαπραγματεύσεων, μας βγήκε η εφεδρεία και το ενιαίο μισθολόγιο. Τότε λοιπόν ξεκίνησαν οι Γ.Σ. Στην πρώτη από αυτές πήγαμε με ομόφωνη απόφαση του 17μελούς Δ.Σ, για δύο 24ωρες Τετάρτη και Παρασκευή. Τη χάσαμε τη συνέλευση. Και ξαφνικά η άποψη που εκφράστηκε, ήταν πως την έχασε ο Λιαγούρης. Δεν την έχασαν οι 17. Την έχασε η ΠΑΣΚΕ. Και δυστυχώς οι κουβέντες αυτές ακούγονται ακόμα και από γραμματείς οργανώσεων. Τη συνέλευση τη χάσαμε, επειδή την ώρα της διεξαγωγής της, βγήκε στον αέρα από έναν βλάκα του υπουργείου μεταφορών εκείνο το περίφημο δελτίο τύπου, το οποίο διάβασε κάποιος συνδικαλιστής στο μικρόφωνο και επί της ουσίας έλεγε πως αν συνεχίσετε τις απεργίες δεν θα πληρωθείτε, αφού θα υπάρχει υστέρηση εσόδων. Το αποτέλεσμα ήταν να αντιστραφεί όλο το κλίμα. Στη δεύτερη συνέλευση διαβάστηκε μία δήθεν ανακοίνωση μίας Ο.Χ.Δ, η οποία αποκαλούσε μπαχαλάκηδες τους συναδέλφους που παίρνουν τις συνελεύσεις. Και γι αυτό κατηγορηθήκαμε. Πήγαμε λοιπόν ξανά στο συντονιστικό, στη λογική να είμαστε όλοι μαζί. Όπως αντιληφθήκαμε, το συντονιστικό - και όχι με ευθύνη της παράταξης όπως μας είχαν χρεώσει το Μάρτη – το χάλασαν μόνοι τους. Η πρότασή μας λοιπόν για τη συνέλευση που ακολουθεί, είναι συγκεκριμένη. Δημόσιες Αστικές Συγκοινωνίες, ούτε μία εφεδρεία και εξουσιοδότηση του Δ.Σ για νέα Σ.Σ.Ε. Αυτός είναι ο στόχος και εκεί θα κινηθούμε. Να ξέρετε πως η συνέλευση γίνεται στην πλατεία Καραϊσκάκη, στο imperial και εκεί χρειαζόμαστε τους πολλούς να αποφασίσουν και όχι τους λίγους που οδηγούν τον κλάδο σε λάθος κατεύθυνση. Προχθές αποδείχθηκε στην τελευταία συγκέντρωση της πλατείας Κοτζιά, πως από τις αστικές συγκοινωνίες των 12.000 εργαζομένων, δεν βρισκόταν ούτε 200 άτομα. Δεν έγινε πορεία, οπότε ο κόσμος από εμάς ζητάει κάτι άλλο. Γι αυτό μιλάω για εξουσιοδότηση που θα ζητήσουμε για νέα Σ.Σ.Ε. Σας ξαναείπα. Τα γεγονότα τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ξυπνάς το πρωί να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα και στη διάρκεια της ημέρας σκάνε τρία καινούργια. Και δεν είναι μικρά, είναι προβλήματα τεράστια. Αυτή λοιπόν τη λογική βάζουμε στη Γ.Σ.. Θα ήθελα να ακούσω την άποψη των συντρόφων. Θα μπορούσα να μιλάω συνέχεια και να ανέλυα την κάθε συνάντηση, την κάθε κουβέντα και επειδή ξέρετε πως εγώ αυτά δεν τα κάνω. Κεντρικά ζητήματα είναι τρία. Η Γ.Σ, το ενιαίο μισθολόγιο και η εφεδρεία.
Θέμα 4ο. Το κομμάτι της διοίκησης.
Εδώ παίζεται ένα παιχνίδι. Μπορούν να το διαβεβαιώσουν δύο υποδιευθυντές που βρίσκονται σήμερα μαζί μας. Στη χθεσινή διαπραγμάτευση με το Ραγκούση, το πρώτο πράγμα που ισχυριστήκαμε, ήταν πως δεν περισσεύει κανείς, όσον αφορά την εφεδρεία. Ξαφνικά λοιπόν σήμερα, η διοίκηση ψάχνει 100 εθελοντές ελεγκτές, δηλαδή συναδέλφους που έχουν θέση εργασίας, για να κάνουν έλεγχο με αλλαγή ειδικότητας. Να επιλέξουμε δηλαδή από τους εθελοντές ποιοι θέλουν να κατεβούν από το τιμόνι, να παρατήσουν το κατσαβίδι ή να εγκαταλείψουν το γραφείο. Να πάνε να κάνουν μόνο τους ελεγκτές και να πληρώνονται σύμφωνα με τη θέση που κατέχουν για ένα μόνο εξάμηνο, όμως. Το παιχνίδι το ξέρουμε καλά. Μετά την παρέλευση του εξαμήνου το μισθολόγιό τους θα αλλάξει. Αντιλαμβάνεστε και αυτό το είπα και στον διευθύνοντα χθες, πως την τακτική του παρουσιάζει μια διγλωσσία. Από τη μία να λέμε πως δεν περισσεύει καμία οργανική θέση για την εφεδρεία και από την άλλη να θέλουμε να κατεβάσουμε 100 ελεγκτές. Η λογική μας είναι, πως μετά την εφαρμογή της εφεδρείας, το αμέσως επόμενο βήμα, είναι η ιδιωτικοποίηση. Όταν έβαλα τη θέση πως έστω και μία εφεδρεία, σημαίνει κατεβάζουμε τα ρολά, την έβαλα για συγκεκριμένους λόγους. Αν αυτή τη στιγμή κάνει έστω και μία εφεδρεία και πούμε, εντάξει το παραβλέπουμε. Εγγυάται κανείς από αυτή την κυβέρνηση ή από το υπουργείο, ότι δεν θα υπάρξει και δεύτερη; Εμείς στηριχτήκαμε σ’ ένα νόμο. Είτε αρέσει σε κάποιους τώρα είτε δεν αρέσει, αυτός αποδείχθηκε πολύ καλύτερος από τον προηγούμενο. Μιλάει για δημόσιες αστικές συγκοινωνίες, με κρατική επιχορήγηση. Εκεί στηρίχτηκε και η τακτική που ακολουθήσαμε όλο αυτό τον καιρό. Ευθύνη έχουν και οι τρεις υπουργοί, σύντροφοι. Είναι ξεκάθαρο. Είχαν ένα μεγάλο ατού στα χέρια τους και δεν το έκαναν πράξη. Η λογική με την οποία κινούνται, έχει στόχο άλλα πράγματα. Έχουν στόχο να μικρύνουν και να δώσουν κομμάτι - κομμάτι την εταιρεία. Γι αυτό λοιπόν η θέση μας είναι αυτή. Εγώ λοιπόν δεν μπορώ και δεν πρόκειται να στηρίξω την εργασιακή εφεδρεία. Είναι δεδομένο, γιατί υπάρχουν άλλες ΔΕΚΟ που δεν ήταν στον 3920. Που δεν έκαναν όπως εμείς μετατάξεις. Σας είπα και πριν, πως τώρα πλέον κοιτάω μόνο το μαγαζί μας και επειδή είναι γωνία, ξεκινάνε από μας. Τα άλλα είναι εύκολα μετά να γίνουν. Πολύ εύκολα. Βέβαια μετά τα χθεσινοβραδυνά γεγονότα, τα πρωινά μάλλον, δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε κάτι. Είχα πει και στη συγκέντρωση που είχαμε κάνει πριν 20 περίπου ημέρες με τις συντονιστικές, πως δεν τους εμπιστεύομαι. Αποδείχτηκε, πως είχα δίκιο. Γιατί μας δινόταν μεγάλη ευκαιρία να εξαιρεθούμε από αυτή τη διαδικασία. Υπήρχε σοβαρός λόγος. Ακόμα δεν έχουμε τελειώσει τις μετατάξεις. Υπολείπονται 68 ακόμα συνάδελφοι, που περιμένουν να αποχωρήσουν από την εταιρεία.
Θέμα 5ο. Το ενιαίο συνδικάτο.
Ήρθε λοιπόν η ώρα σύντροφοι, να μην είμαστε τόσοι πολλοί, γιατί χάνουμε την μπάλα. Δεν είναι εποχή τώρα για να τη χάνουμε. Ας ξεκινήσουμε πρώτα από τη δική μας παράταξη. Μπορούμε να κάνουμε τις προτάσεις μας κι εγώ από αύριο το πρωί θα ξεκινήσω ένα διάλογο, για να πάρω τις απαντήσεις που πρέπει και να ληφθούν οι τελικές αποφάσεις. Θέσεις υπάρχουν για όλους και στα τρία επίπεδα. Πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο, ακόμα και στο τριτοβάθμιο. Το θέμα είναι, πως πρέπει να γίνει ένα ευέλικτο σχήμα, πολύ ευέλικτο, γιατί πραγματικά σας μιλάω, τα γεγονότα είναι απίστευτα. Έρχονται με απίστευτη ταχύτητα και προχειρότητα από την πλευρά της κυβέρνησης. Πρέπει λοιπόν η αντίδραση μας να είναι ακαριαία. Και μιλάω γι αυτά που αφορούν το χώρο μας.
Θέμα 6ο. Η επόμενη ημέρα της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου.
Δεν αντιλαμβάνομαι τη λογική της ΔΑΣ. Γειτονιά – γειτονιά, να κάψουμε τα χαράτσια, να κάνουμε, να ράνουμε. Δεν μπορώ να καταλάβω, αν πάρω και βγάλω 10 φωτοτυπίες ένα χαράτσι δικό μου και τα κάψω έξω από τη βουλή, το έλυσα το πρόβλημα; Δε νομίζω ότι το λύνω. Δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική του Κομίνη, να ρίξει την κυβέρνηση. Ποτέ ο στόχος του συνδικαλιστικού κινήματος δεν είναι αυτός. Την επόμενη της ημέρας ψήφισης του πολυνομοσχεδίου, δεν έκανε κανείς απεργία εκτός από τις αστικές συγκοινωνίες. Πολλοί εργαζόμενοι ρωτούσαν, γιατί κάνουμε 24ωρη; Ήταν απόφαση του προηγούμενου δ.σ. Με την ψήφιση του νομοσχεδίου 24ωρη και Γ.Σ. Οι υπόλοιποι μπορείτε να μου πείτε πού ήταν; Το κοινωνικό forum πού ήταν; Πού ήταν οι ταξιτζήδες, πού ήταν η ΔΕΗ, πού ήταν ο ΠΟΕ ΟΤΑ, ο ΗΣΑΠ; Αυτό λοιπόν αποδεικνύει εκ των πραγμάτων, πως ο καθένας θέλει να κάνει την απεργία μόνο με τον όχλο, μόνο με τους πολλούς, για να δημιουργήσει ντόρο. Οι μόνες πετυχημένες για μένα – όσον αφορά τη συμμετοχή του κόσμου – απεργίες, ήταν η τελευταία 48ωρη της ΓΣΕΕ. Εξαιρώ το επεισόδιο, γιατί για εμάς ήταν τραγικό. Ματώσαμε για να βγάλουμε εκείνη την απόφαση των στάσεων εργασίας στο τότε Δ.Σ. Γιατί η θέση μας ήταν, πως έπρεπε να δουλέψουν οι αστικές συγκοινωνίες, για να έχει επιτυχία η 48ωρη. Υπήρχαν πολλοί επαναστάτες. Η πρόταση της ΔΑΚΕ ήταν 48ωρη και 24ωρη. 72ωρη δηλαδή. 48ωρη του συνδέσμου οδηγών. 48ωρη της ΔΑΣ. Επειδή υπήρχε και το προηγούμενο της 48ωρης, όπου εκεί αποδομήθηκε ο επαναστάτης Μανίκας – βιντεάκια τον αποκαλώ εγώ, γιατί συμμετέχει σε ένα βίντεο που ξεπουλάει τον κλάδο και αυτούς που τον ψήφισαν το 2008, για να γίνει ταμίας – ο οποίος τη 48ωρη την πήρε σαν μεγάλη επιτυχία, όταν κατεβάσαμε ομόφωνη απόφαση του 17μελούς στη Γ.Σ. Ξέχασε όμως να βάλει δράσεις, με αποτέλεσμα το συνδικάτο να απουσιάζει όλη εκείνη την εβδομάδα από τις κινητοποιήσεις και αυτός να ψάχνει μέσα από τα site να μαζέψει κόσμο. Μια πορεία πρέπει να γίνεται πίσω από το πανό του συνδικάτου, όπου υπάρχει και περιφρούρηση, όπως κάνουμε πάντα στις πορείες. Όταν εμείς διαφωνούσαμε με τις μηχανοκίνητες πορείες, αποδείχτηκε πως είχαμε δίκιο. Τώρα κάποιοι συνάδελφοι έχουν δεχθεί κλήσεις από τον εισαγγελέα για παρακώλυση συγκοινωνίας. Το πρόβλημα ξαναμεταφέρθηκε στο συνδικάτο. Τι θέλω να πω με αυτό; Η ουσία είναι πως αυτός που δεν έχει την ευθύνη, προτείνει ότι γουστάρει και όταν δημιουργηθεί το πρόβλημα, την ευθύνη την έχει το συνδικάτο. Στην τελευταία πορεία του συνδικάτου, μας την έπεσαν κάποιοι στο Μιχάλη και σε μένα, να ακολουθήσουμε την πορεία του ΠΟΕ ΟΤΑ την ώρα που κατεβαίναμε την Πανεπιστημίου. Βιώσαμε πάλι μάχη μπροστά στο πανό μεταξύ συναδέλφων. Δηλαδή στη λογική, αν κάνουν οι τραβεστί πιο πάνω πορεία, να στρίψουμε την πορεία μας και να πάμε μαζί τους. Αυτή είναι η λογική που επικρατεί στο χώρο. Εκεί λοιπόν για μια ακόμα φορά μας την πέσανε πως είμαστε πουλημένοι. Η γνωστή καραμέλα οι πουλημένοι της ΠΑΣΚΕ. Τότε έπιασα ένα συνάδελφο και τον ρώτησα γιατί με λες πουλημένο; Μου απάντησε, πως επέτρεψα στα ΚΤΕΛ να εκτελέσουν δρομολόγια στο αεροδρόμιο.
Θέμα 7ο . Η λειτουργία της παράταξης.
Γι αυτό σας λέω λοιπόν, πως η παράταξη πρέπει να ενωθεί καλά. Στις τελευταίες συνελεύσεις πραγματικά δεν το είδα. Δεν πρέπει να είμαστε τόσο αμυντικοί πλέον. Είμαστε πάρα πολύ αμυντικοί ακόμη και με ευθύνη δικιά μας, για να κρατήσουμε κάποιες ισορροπίες, κάποια πράγματα που έπρεπε να τα φτάσουμε στο τέρμα δεν τα κάναμε. Για να μην καταστρέψουμε τη συναίνεση, η οποία είναι καλή όταν παίρνονται αποφάσεις για απεργίες, αλλά ξεπουλημένη η ΠΑΣΚΕ όταν προτείνει στάση εργασίας ή κάτι άλλο. Έχει περάσει όμως αυτό παντού και με στεναχωρεί. Βγαίνει κάθε πικραμένος - βολεμένος και απαιτεί από μας, να σκίσουμε τις ταυτότητες του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή αν σκίσω εγώ αύριο το πρωί την ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ, θα του λύσω το πρόβλημά του; Εγώ εδώ μεγάλωσα, εδώ ανδρώθηκα, αυτό είναι το σπίτι μου και απαιτώ να φύγουν αυτοί που ξεφτιλίζουν και το ΠΑΣΟΚ και εμάς χαμηλότερα. Είναι άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην κυβέρνηση και είναι τεχνοκράτες. Για μένα μία κυβέρνηση πρέπει να έχει το πολύ δύο από αυτούς. Όλοι οι άλλοι πρέπει να είναι άνθρωποι που έχουν δουλέψει, που γνωρίζουν σε ποιο κόμμα ανήκουν, που αισθάνονται πως υπάρχει κοινωνία, υπάρχει ο κόσμος, υπάρχουν οικογένειες και δεν είναι τα πάντα μόνο οι αριθμοί. Απαιτώ από αυτούς τους ανθρώπους, να μας κάνουν τη χάρη αν μη τι άλλο, να φύγουν από το ΠΑΣΟΚ. Είμαι πολύ ωμός σ’ αυτό που λέω. Έπρεπε να έχουν φύγει από χθες. Όταν έρθει η ώρα όμως και είναι η βάση αυτή που πρέπει να είναι, θα φύγουν. Να είστε σίγουροι γι αυτό. Γιατί μετά από λίγο καιρό πάλι εμείς θα είμαστε εδώ. Πολλοί σύντροφοι ζητούσαν ολομέλεια κατά τη διάρκεια όλων αυτών των γεγονότων, τον τελευταίο μήνα. Επιχείρησα να την κάνω δύο φορές, αλλά συνέπεσε επάνω στις απεργίες και την ανέβαλα. Επαναλαμβάνω, υπάρχουν άνθρωποι που μετά από 10-12 χρόνια συμμετοχής τους στην παράταξη, έχουν μπει στο ίδιο λούκι που μπήκαν και οι υπόλοιποι. Ότι είτε κυβέρνηση είτε παράταξη είτε κόμμα, είναι το ίδιο πράγμα. Γνωρίζω ποιοι είναι. Τους ξέρω καλά, γιατί ένας – ένας ερχόταν και με έβρισκε. Θεωρώ πως θα τους αναγκάσω με τον τρόπο μου, να διαλέξουν. Και εκεί θα είναι μεγάλο το πρόβλημα. Θεωρώ ότι η παράταξη δε χάνεται. Υπάρχουν στελέχη, δημιουργούνται καινούργια και είναι καλό αυτό που γίνεται. Η δυσκολία θα μας κάνει καλό. Εμείς οι παλιότεροι έχουμε ξαναζήσει τέτοιες δυσκολίες, έχουμε διχαστεί πολλές φορές, ξαναμαζευτήκαμε, βάλαμε στο περιθώριο τις διαφωνίες που είχαμε, ξεκινήσαμε από την αρχή. Εγώ είμαι διατεθειμένος, να το κάνω πράξη. Δυστυχώς αυτοί οι σύντροφοι είναι και οι πιο νέοι και δε τους διδάξαμε εμείς έτσι. Αυτό λοιπόν το κομμάτι θα το λύσω. Γιατί σας είπα, το χειρότερο σενάριο που παίχτηκε, ήταν πως έδωσα στον καθένα το ρόλο που έπρεπε. Δεν πήρα όλο το παιχνίδι επάνω μου. Οι συντονιστικές και οι γραμματείς των οργανώσεων, εκτός από τα προνόμια, έχουν και υποχρεώσεις. Σε τέτοια δύσκολη εποχή έπρεπε όλοι να είναι σε επαγρύπνηση. Είναι σημαντικό κομμάτι για μένα, το να καθίσει ο καθένας από μόνος του και να σκεφτεί τι ακριβώς επιζητά από τον εαυτό του. Γιατί αν κάποιος σύντροφος δεν είναι καλά με τον εαυτό του, δεν μπορεί να λειτουργήσει και για το σύνολο. Και όταν το σύνολο αρχίζει να έχει προβλήματα, τότε έχει πρόβλημα η παράταξη.
Τελειώνοντας θα ήθελα να σας ζητήσω να γραφτεί όποιος επιθυμεί να κάνει ερωτήσεις. Να κάνουμε λίγο ησυχία και υπομονή, γιατί αρκετοί σύντροφοι είναι ξύπνιοι από τις 4 το πρωί. Θα τοποθετηθεί ο Μιχάλης, ο Ραυτόπουλος, ο Κουλούρης και όποιος άλλος θέλει και μετά θα απαντηθούν όλα σας τα ερωτήματα στη δευτερολογία μου.
